Umowy zawarte na czas wykonania określonej pracy

Umowy zawierane na czas wykonania określonej pracy.

Są to umowy, na podstawie których nawiązuje się stosunek pracy, który to kończy się w momencie wystąpienia zdarzenia przyszłego – w momencie wykonania określonej pracy. W takiej umowie należy dokładnie określić rodzaj pracy, którą będzie musiał wykonywać pracownik. Umowy tego rodzaju zawierane są najczęściej w przypadkach, kiedy to nie ma możliwości dokładnego określenia czasu wykonania danej pracy, a z drugiej strony nie ma możliwości zawarcia prze strony innej umowy o pracę. Zgodnie z Wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2001 r.(II UKN 627/00) pojęcie "określonej pracy" przy umowach na czas jej wykonania oznacza zindywidualizowane zadanie robocze mieszczące się w zakresie rodzajowo określonych czynności. Treść zadania roboczego pozostaje przedmiotem polecenia pracodawcy, choć jego wykonanie jest nie tylko celem umowy, ale pełni zarazem funkcję zdarzenia kończącego stosunek pracy, czego pracownik musi być świadomy i wyrazić na to zgodę.

Pracownik tymczasowy - w pytaniach i odpowiedziach

Czy agencja pracy tymczasowej może zawierać dowolną ilość umów na czas określony?

Ustawa z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz. U. Nr 166, poz.1608, z późn. zm.) wprowadza wyłączenie limitowania ilości umów terminowych, jaka wynika z treści przepisu  art.25(1) k.p.  Wprost art. 21 ww. Ustawy stanowi, iż do umów o pracę na czas określony zawartych między agencją pracy tymczasowej a pracownikiem tymczasowym nie stosuje się art. 25(1) k.p. Zgodnie z art. 20. ww. Ustawy w okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy agencja pracy tymczasowej zatrudniająca pracownika tymczasowego może skierować tego pracownika do wykonywania pracy tymczasowej na rzecz jednego pracodawcy użytkownika przez okres nieprzekraczający łącznie 18 miesięcy. Jeżeli pracownik tymczasowy wykonuje w sposób ciągły na rzecz danego pracodawcy użytkownika pracę tymczasową obejmującą zadania, których wykonanie należy do obowiązków nieobecnego pracownika zatrudnionego przez tego pracodawcę użytkownika, okres wykonywania pracy tymczasowej nie może przekroczyć 36 miesięcy. Po okresie wykonywania pracy tymczasowej, w ww. czasie, na rzecz danego pracodawcy użytkownika pracownik tymczasowy może być ponownie skierowany do wykonywania pracy tymczasowej u tego pracodawcy użytkownika nie wcześniej niż po upływie 36 miesięcy.