Dodatkowe środki na wypoczynek – czyli wczasy pod
gruszą albo świadczenie urlopowe
Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 Ustawy
z 04 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych [Dz.U. z 2012 r.,
Nr 592 j.t.] przepisy określają zasady tworzenia przez pracodawców zakładowych
funduszy świadczeń socjalnych i zasady gospodarowania środkami takich funduszy,
z których środki przeznaczane są na finansowanie działalności socjalnej
organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z funduszu, na
dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych
żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania
przedszkolnego. Nadmienić należy, iż działalność socjalna zgodnie z przyjętym zakresem
znaczeniowym w ww. Ustawie oznacza - usługi świadczone przez pracodawców na
rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej,
sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych,
sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych
formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej
lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na
warunkach określonych umową. Widzimy
zatem, iż środki zgromadzone na rachunku ZFŚS są to środki, które z natury
rzeczy mogą być rozdysponowywane na warunkach określonych w ww. Ustawie oraz w
oparciu o zapisy regulaminowe na cele związane m.in. z wypoczynkiem uprawnionych.
Pamiętać jednak należy o tym, iż podstawową zasadą decydującą o przyznawaniu
środków z ZFŚS jest zasada ujęta w treści zapisu art. 8 ust. 1 ww.
Ustawy, zgodnie z którą przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość
dopłat z funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej
osoby uprawnionej do korzystania z funduszu.
Alternatywą dla pracowników może być
skorzystanie ze wsparcia finansowego udzielanego w formie świadczenia
urlopowego. Różnica na którą warto tutaj zwrócić uwagę ujawnia się w tym, iż o
ile świadczenia socjalne z funduszu nie mają charakteru roszczeniowego o tyle uprawnionemu pracownikowi przysługuje
roszczenie o wypłatę świadczenia urlopowego.
Świadczenie urlopowe,
wypłaca pracodawca raz w roku każdemu pracownikowi korzystającemu w danym roku
kalendarzowym z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni
kalendarzowych. Wypłata świadczenia urlopowego następuje nie później niż w
ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego. Oznacza
to, iż pracodawcy, którzy nie zrezygnowali z wypłacania świadczenia
urlopowego zachowując tryb określony w Ustawie o ZFŚS są zobligowani
bezwzględnie do wypłacania świadczenia na rzecz pracowników oczywiści po
spełnieniu przez nich ustawowo określonych przesłanek.
Reasumując zatem uprawnieni do świadczeń
z ZFŚS mogą ubiegać się o określone regulaminem formy wsparcia związane z
organizacją wypoczynku a w przypadku tych pracowników, gdzie nie został
utworzony ZFŚS i nie odstąpiono od wypłaty świadczenia urlopowego, pracownicy
mogą po spełnieniu ustawowych przesłanek ubiegać się o wypłatę należnego im
świadczenia urlopowego.