Umowa na czas
określony
Jest
to umowa zawierana w celu wykonania określonej pracy, jaką można oznaczyć w
czasie, zatem może ona być stosowana ze względu na okresowy charakter pracy,
bądź ze względu na konieczność obsady stanowisk w pewnych jedynie przedziałach
czasu. Umowa taka rozwiązuje się z upływem okresu czasu, na jaki została
zawarta. Oznacza to, iż nie ma potrzeby jej wypowiadania ulega ona rozwiązaniu z mocy prawa z upływem
oznaczonego w niej czasookresu.
Warto
pamiętać o treści zapisu art. 25/1/1 k.p. Zgodnie z nim zawarcie kolejnej umowy
o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem
umowy o pracę na czas nieokreślony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły
umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa
między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie
przekroczyła 1 miesiąca. Powyższe ma stanowić gwarancję przed nadmiernym
wykorzystywaniem umów czasowych dla zastępowania umów zawieranych na czas nieoznaczony.
Przepis ten wprowadzający fikcję prawną, według której zawarcie w warunkach w
nim określonych trzeciej umowy terminowej powoduje jej przekształcenie w umowę
o pracę na czas nie określony - ma zastosowanie również w sytuacji, w której
strony - mimo iż faktycznie zawarły (w warunkach przewidzianych w tym
przepisie) umowy o pracę - nadały im inną nazwę, np. umów zlecenia. Art. 251 §
1 k.p. nie ma zastosowania wówczas, gdy ustawa w sposób wyczerpujący
(kompleksowy) wskazuje okoliczności, w których strony mogą zawrzeć umowę o
pracę na czas określony. Dotyczy to w szczególności zatrudnienia nauczycieli, w
odniesieniu do których kwestię zatrudniania na podstawie umów o pracę na czas
określony uregulowano całościowo w Karcie Nauczyciela. Warto nadmienić, iż uzgodnienie
między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego
okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie, od dnia
następującego po jej rozwiązaniu, kolejnej umowy o pracę na czas określony.
Wyjątek od omawianej zasady stanowią jednak przypadku, w których to umowy o
prace zawierane są w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej
nieobecności w pracy bądź w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub
sezonowym albo zadań realizowanych cyklicznie. Przepisy kodeksowe nie
wprowadzają wprost ograniczeń ram czasowych jeśli chodzi o czasookres, jaki
objęty będzie dana umową na czas określony. Orzecznictwo jednak wypracowało
sobie już ugruntowaną linię, która wskazuje na to, iż zawieranie długoterminowych
umów okresowych nie odpowiada społeczno
gospodarczemu przeznaczeniu umowy na czas określony, jeżeli nie znajduje to
uzasadnienia w potrzebach wykonywania pracy w takim okresie i wówczas
postanowienia takiej umowy są nieważne (art. 18 par 2 k.p. w związku z art. 8
k.p.).
Umowy na czas
wykonania określonej pracy
Jest
to odmiana umowy terminowej o pracę, zawierana jest w celu świadczenia przez
pracownika pracy wchodzącej w zbiór zadań z góry ograniczonych w czasie, umowy
te odmiennie od umów zawieranych na czas określony nie wskazują daty kończącej
stosunek pracy, ale jego ustanie uzależniają od wystąpienia zdarzenia
przyszłego polegającego na zakończeniu określonej pracy. Warto pamiętać, iż
przepisy kodeksowe nie przewidują co do zasady możliwości wypowiedzenia takiej
umowy, ulegają one wygaśnięciu na zasadach ogólnych bądź też mogą ulec
rozwiązaniu w trybie dyscyplinarnym.
Umowy na czas
nie określony
Są
to tzw. umowy bezterminowe, zawierane bez oznaczenia terminu końcowego trwania
stosunku pracy. Umowa taka może ulec rozwiązaniu w drodze wypowiedzenia jedynie
w uzasadnionych przypadkach, zamiar takiego wypowiedzenia powinien być
poprzedzony tzw. konsultacją związkową.
Do nawiązania
stosunku pracy dochodzi także poprzez powołanie, wybór czy mianowanie.
W
drodze powołania powierza się pracownikowi obowiązek wykonywania danej funkcji
na danym stanowisku. Dla skuteczności powołania jednak konieczne jest
zachowanie zgodnej woli stron, pomimo tego, iż samo powołanie ma charakter
jednostronny ww. element jest konieczny.
Powołanie może być poprzedzone konkursem, powinno być dokonane na
piśmie, do stosunku pracy z powołania stosuje się odpowiednio przepisy o
umowach o prace zawartych na czas nie określony, z wyłączeniem przepisów
regulujących: tryb postępowania przy rozwiązywaniu umów o pracę, rozpatrywanie
sporów ze stosunku pracy w części dotyczącej orzekania o bezskuteczności wypowiedzeń io przywracaniu do pracy.
Stosunek
pracy na podstawie powołania nawiązuje się na czas nie określony, a jeżeli na
podstawie przepisów szczególnych pracownik został powołany na czas określony,
stosunek pracy nawiązuje się na okres objęty powołaniem. J eżeli pracownik
powołany na stanowisko w wyniku konkursu pozostaje w stosunku pracy z innym
pracodawcą i obowiązuje go trzymiesięczny okres wypowiedzenia, może on
rozwiązać ten stosunek za jednomiesięcznym wypowiedzeniem. Rozwiązanie stosunku
pracy w tym trybie pociąga za sobą skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z
rozwiązaniem umowy o pracę przez pracodawcę za wypowiedzeniem.
Jeżeli
z wyboru wybąka równocześnie obowiązek wykonywania pracy w charakterze
pracownika, wówczas to na podstawie aktu wybory dochodzi do nawiązania stosunku
pracy. Stosunek pracy z wyboru rozwiązuje się z wygaśnięciem mandatu.
Również i w tym przypadku koniecznością jest uzyskanie uprzedniej zgody
pracownika. Pracownik pozostający w związku z wyborem na urlopie bezpłatnym ma
prawo powrotu do pracy u pracodawcy, który zatrudniał go w chwili wyboru, na
stanowisko równorzędne pod względem wynagrodzenia z poprzednio zajmowanym,
jeżeli zgłosi swój powrót w ciągu 7 dni od rozwiązania stosunku pracy z wyboru.
Niedotrzymanie tego warunku powoduje wygaśnięcie stosunku pracy, chyba że
nastąpiło z przyczyn niezależnych od pracownika.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Autor bloga zastrzega sobie prawo do modyfikacji / usunięcia treści komentarzy, jeśli mogą one naruszać prawo lub zasady współżycia społecznego.