Prawo Przewozowe - jazda bez ważnego biletu

Czym grozi jazda na gapę
Za punkt wyjścia należy uczynić stwierdzenie, iż obowiązek uiszczenia opłaty tytułem jazdy bez ważnego biletu środkami komunikacji miejskiej nie stanowi podstawy dla ukarania dodatkowo mandatem karnym. Oznacza to, iż co do zasady nie jest to wykroczenie, ale... nie zawsze.
W momencie wejścia do pojazdu komunikacji miejskiej wyrażamy dorozumianą zgodę na z góry narzucone nam warunki przewozu przez przewoźnika, tzn. akceptujemy powstanie obowiązku uiszczenia konkretnej sumy pieniężnej tytułem wykonania na naszą rzecz usługi. Tym samym akceptujemy obowiązek zapłaty stosownej opłaty dodatkowej w sytuacji, kiedy realizujemy taki przejazd bez ważnego biletu. W takim przypadku mamy do czynienia z klasycznym przykładem tzw. umowy adhezyjnej.

Zgodnie z art. 33a ust. 1 w związku z 3a ustawy z 15 listopada 1984 r., Prawo Przewozowe - regulujące kwestie związane z przewozem osób i rzeczy - stanowi, iż przewoźnik lub osoba przez niego upoważniona, legitymując się identyfikatorem umieszczonym w widocznym miejscu, może dokonywać kontroli dokumentów przewozu osób lub bagażu, a w razie stwierdzenia braku ważnego dokumentu poświadczającego uprawnienie do bezpłatnego albo ulgowego przejazdu przewoźnik lub osoba przez niego upoważniona pobierają właściwą należność za przewóz i opłatę dodatkowa albo wystawiają wezwanie do zapłaty.
Pobrana należność za przewóz i opłata dodatkowa, po uiszczeniu opłaty manipulacyjnej odpowiadającej kosztom poniesionym przez przewoźnika, podlegają zwrotowi, a w przypadku wezwania do zapłaty - umorzeniu, w przypadku udokumentowania przez podróżnego, nie później niż w terminie 7 dni od dnia przewozu, uprawnień do bezpłatnego lub ulgowego przejazdu.

Zgodnie z zapisem art. 77 ust. 1 w zw. z ust. 4 wyżej wymienionej ustawy z zastrzeżeniem ust. 2 oraz art. 78 roszczenia dochodzone na podstawie ustawy lub przepisów wydanych w jej wykonaniu przedawniają się z upływem roku. Bieg przedawnienia zawiesza się na okres od dnia wniesienia reklamacji lub wezwania do zapłaty do dnia udzielenia odpowiedzi na reklamację lub wezwania do zapłaty i zwrócenia załączonych dokumentów, najwyżej jednak na okres przewidziany do załatwienia reklamacji lub wezwania do zapłaty.
Ponadto zgodnie z art. 778 Kodeksu cywilnego roszczenia z umowy przewozu osób przedawniają się z upływem roku od dnia wykonania przewozu, a gdy przewóz nie został wykonany - od dnia, kiedy miał być wykonany.

Najważniejsze
Należy jeszcze wspomnieć o treści zapisów Kodeksu wykroczeń, który może mieć istotne znaczenie dla niektórych gapowiczów.
Zgodnie z art. 121 par. 1 w związku z par. 3 Kw - kto, pomimo nieuiszczenia dwukrotnie nałożonej na niego kary pieniężnej określonej w taryfie, po raz trzeci w ciągu roku bez zamiaru uiszczenia należności wyłudza przejazd koleją lub innym środkiem lokomocji, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. Tej samej karze podlega ten, kto bez zamiaru uiszczenia należności wyłudza pożywienie lub napój w zakładzie żywienia zbiorowego, przejazd środkiem lokomocji należącym do przedsiębiorstwa niedysponującego karami pieniężnymi określonymi w taryfie, wstęp na imprezę artystyczną, rozrywkową lub sportową, działanie automatu lub inne podobne świadczenie, o którym wie, że jest płatne.